Sevgi, hedef seçiyorsa sevgi değildir…
Güzele ve iyiye sahip olma isteği, kaderdaşlık, veya başkasını kendi ile benzer durumda olması sebebiyle benimseme ve yakınlık hissetmek, ….veya senin bir sorunun olduğunda yanında olduğu için birini çok benimsemen… Sevimli bir kedi veya köpeği sahiplenmen ve onunla bir bağ kurman …Hatta ana ve babana,aile fertlerine karşı hissettiğin bağlılık ve sıcak hisler…..
Bu duygular Sevgidir ve ben bu sevgiyi hissediyorum diyorsan aslında biraz yanılıyorsun…
Evet bu durumlarda çok kuvvetli bağlılık ve yakınlık hissediyor olabilirsin, buna sevgi de diyebilirsin….,ama sevgi dediğin tüm bu duyguların,yaşanmış veya vuku bulmuş bazı olgulara istinaden oluşmuş, yani sebepli duygular olduğunu da görmen gerekir…..
Burada gerçek sevgiye en çok yaklaşan,annenin sana karşı duyduğu karşılıksız sevgidir. Ancak burada da aslında yukarıdaki tüm diğer sevgi sayılan duygulardaki gibi KISITLI bir SEVGİ durumu söz konusudur… Hedef sadece sensin….
Sevgi ,dar alanlara sığdırılabilecek,kısıtlı bir alan içinde kullanılabilecek bir cevher değildir……….., her zaman her canlıya karşı hiç bir ayrım yapmadan duyulacak yakınlık,samimiyet,sıcaklık ve merhamet hisleridir,onlara atfettiğin değerdir…
Sevgi bir alış veriş değildir…..
Hiç tanımadığın insanların başına kötü bir şey geldiğinde,canları yandığında,onlar için de, aynen kendi yakınlarının başına kötü bir şey geldiğinde üzüldüğün gibi üzülmüyor, umursamıyorsan,senin içinde Sevgi Cevheri yok demektir….
Ama üzülme, yalnız değilsin, bütün insanlar çok dar bir alan içinde , birbirlerine karşı hissettiklerini SEVGİ sanıyor…….
Tuncer YıldırımGeç
